21 / 48
De moederloze veulencentrale
De moederloze veulencentrale brengt moederloze veulens en veulen-
loze moeders bij elkaar. De centrale wordt 24 uur per dag telefonisch
(070 3110367) bemenst en wanneer er een match is, dat wil zeggen
er is een veulen en een merrie waarvan het veulen op ongeveer
dezelfde leeftijd is overleden, dan wisselen zij de gegevens uit.
Jaarlijks worden zo’n 1500 merries of veulens gemeld. Het betreft hier
echter ruim 2/3 moederloze veulens en slechts 1/3 veulenloze merries.
Het tekort aan adoptiemerries kan met de adoptiemethode zoals
toegepast bij dierenkliniek Dennenoord opgevangen worden.
21
Boeren
vee
4/2014
van hoefbevangenheid, vermoedelijk als gevolg van een hormonale
vergiftiging en adviseerde haar te laten inslapen.
Veel tijd om deze trieste mededeling op hun in te laten werken
hadden Ad en Ragnhild niet, want ze moesten nu op snel zoek naar
een oplossing voor het veulen. Omdat het met de fles grootbrengen
voor hen geen optie was (Je kunt als mens een veulen wel voeden
maar nooit zo opvoeden als een merrie dat doet), werd contact
opgenomen met de Moederloze Veulencentrale (zie kader).
Pleegmerries
Daar waren direct twee mogelijke pleegmerries beschikbaar. De
eerste merrie bleek een halfzus van Ad zijn eigen merrie, haar eigen
tweeling was net overleden dus de kans dat ze een ander veulen zou
accepteren was aanwezig. Deze merrie stond echter ver weg en
bovendien wilde de eigenaar haar thuis houden.
Omdat Ad en Ragnhild ook het liefst hun veulen bij hun thuis zagen
opgroeien, werd de tweede mogelijkheid benaderd. Ad kwam in
contact met paardenarts Merel Dierks van Dierenkliniek Dennen-
oord. Zij had een adoptiemerrie staan die, zoals zij het zelf
formuleerde; “Reeds 5 liter per dag gaf en helemaal klaar was voor
een pleegveulen!”
Deze merrie had zelf niet net geveulend maar was met medicijnen
zo geprepareerd dat zij de perfecte adoptiemoeder kon zijn. Merel
overtuigde Ad dat deze merrie het veulen volledig zou accepteren en
zogen en dat ze het veulen meteen konden brengen.
Na enkele dagen zouden dan deze leenmerrie en veulen naar Ad en
Ragnhild kunnen. “Dit klonk te mooi om waar te zijn, en een
andere keuze hadden we eigenlijk niet”, vertelt Ad. Hij raadpleegde
toch even zijn eigen dierenarts, die bevestigde dat op de Dierge-
neeskundige Faculteit in Utrecht en ook in België geëxperimenteerd
werd met merries die dankzij medicijnen adoptiemerrie werden
zonder dat zij zelf onlangs geveulend hadden.
Nadat Ad en Ragnhild afscheid hadden genomen van hun doodzieke
merrie, brachten zij op dinsdagavond hun veulentje naar de kliniek
van Merel Dierks in Duizel. Ondertussen zou hun eigen dierenarts
de merrie laten inslapen en afvoeren van het bedrijf.
Als ze rond middernacht bij de kliniek in Duizel arriveren staat daar
al een team paraat om het veulen op te vangen. In eerste instantie
wordt het veulen in een box geplaatst met zicht op de adoptiemer-
rie. Vervolgens krijgt deze merrie een spuitje met prostaglandine
(onder paardenhouders bekend als het hormoon waarmee merries
Ad enRagnild zijn blij dat ze voor
hun veulen een adoptiemoeder
beschikbaar gekregen hebben.